İzmit Seka paper factory is one of the example of permanent demolishment and creation of the system for profit. When time annihilates the place, traces from the past remain at any rate. Labor, memories and paper for Seka.
İzmit Seka Kağıt Fabrikası, atıllaştırılarak özelleştirilmeye çalışılan bir kamusal mülk yaratımı ve kalıcı yıkım ilişkisinin bir örneğidir. Zaman mekanı yok ederken, geçmişten gelen izler kalır. Emek, anılar, Seka’da kağıtlar.
Fabrika 1936 yılında kurulduğunda, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk kamu iktisadi teşebbüslerinden biridir. Kendi selülozunu üretebilen entegre bir tesisti. 1997 yılından itibaren ise tesis için, ‘Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun’ başlattığı çekişmeli bir süreç başlamıştır. Kurul tarafından, fabrikanın kapatılarak yeni imar planıyla lüks konut, yeşil alan, spor ve otel alanı yapılmak üzere İzmit Büyükşehir Belediye’si tarafından imar planında tekrar düzenlenmesi istenmiştir. Fakat bu karar, Kocaeli halkının ve fabrika işçilerinin tepkileri sonucu geri çekilmiştir.Fakat bunun yanında, 1998 yılından itibaren fabrikaya ait binlerce metrekarelik arazinin ve fidanlıkların mülkiyeti ‘Maliye Hazine’sine geçirilerek çeşitli firmalara satılmıştır.
The factory was one of the first state owned enterprise of Republic of Turkey, in 1936. It was the integrated institution producing its own cellulose, corrugated cartoon and chlor alkali. There was a certain process started since 1997, by 'Privatization High Court' of Turkey. The very first attempt to close and privatize the land of the factory in 1998 had faced the great reaction from the public. And those reactions had caused the delay of the privatization of the factory. However, the property rights of thousands of square meters of lands belonging to SEKA İzmit, had been transferred to the ‘Department of Fiscal Treassures’. Besides, they are sold out piece by piece to multinational companies like Ford Automotive till 2005 by that department.
2004 yılına gelindiğinde ise geriye fabrika kısmı kalan tesis tekrar, AKP hükümetinin özelleştirme politikalarının etkisiyle ve tesisin teknolojik ömrünü tamamladığı gerekçesiyle, önce özelleştirme, ardından da kapatılma kararları verilmiştir. Bu duruma karşın da özel sektörün kağıt sektörüne girişiyle birlikte, devletin üretim payı bilinçli ekonomi politikalarıyla %6’ya geriletilmiştir. Fabrikaya 1980 yılından itibaren hiçbir yatırımın yapılmadığı, işler durumdaki makinaların bilinçli olarak çalıştırılmadığı, 23 ay boyunca hammadde alınmadığı da kaynaklarda paylaşılmıştır.
In 2004, second attempt had come for the İzmit SEKA. Firstly privatization and lately closing decision is taken by the impact of AKP government’s privatization policies. The justification for closing decision was ‘the factory had been ended up its technological lifespan’. After that decisions, 734 workers had locked theirselves to the fabric with their families starting from December 2004. Their rebellion had took 51 days and created great public opinion. Laborers had locked the doors by, left the area. According to some arguments, there was at least one person working at the factory from each family living in Izmit.
Bu süreçte tesiste kalan son 734 işçi, aileleriyle birlikte kendilerini 51 gün süreyle kendilerini fabrikaya kilitleyerek direniş göstermişlerdir. Süreç büyük bir kamu oyu yaratmıştır. Sözlü aktarımlara göre ‘eskiden İzmit’te her aileden bir Seka’da çalışan’ vardı.
Direniş sonucunda ise tesisin yeşil alan, otel vb. kullanım hakları ve işçilerin kadroları İzmit Büyükşehir Belediyesi’ne devredilmiştir. Bu kararın ardından işçiler fabrikanın kapıları işçiler tarafından kilitlenerek, mekandan çıkılmıştır. Fabrikanın yıkımının ardından, belediye kültür ve eğlence merkezi inşa etmiştir. İzleyeceğiniz fotoğraflar ise direnişin ardından, fabrikanın yıkımdan önce 2006'da çekilmiştir.
On 51th day, the government decided to alienate the factory to İzmit Metropolitan Municipality in order to create a park with green lands, restaurants and a hotel. In 2008, workers have started to work in municipal jobs. And just after the demolition of the factory, municipality had started to construct the cultural and entertainment center. The photos were taken in 2006 after the rebellions and before the demolition of factory buildings.